Vliegende start van 2025  |  22-1-2025

Door: Esther Hulst

Na twee heerlijke weken vakantie zijn wij 2025 als een raket gestart. Op 6 januari begonnen Ben, David en ik met repeteren voor Stamppot en Papeda. Deze voorstelling moesten we opnieuw repeteren omdat… tromgeroffel! Buro Bannink deze voorstelling vanaf nu gaat verkopen. Voor alle andere voorstellingen blijven we de verkoop zelf doen, maar deze is nu opgenomen in de stal van Buro Bannink.

Afgelopen maandag speelden we dan ook op hun presentatiedag in Tiel. Alle nieuwe voorstellingen uit de stal van Buro Bannink waren die dag te zien. Op twee verschillende locaties en in nog meer verschillende ruimtes: de grote zaal, de kleine zaal en een aantal foyers van de Agnietenhof, en de grote zaal en een aantal dansstudio’s van Zinder. Er was een heus blokkenschema; het leek wel een festival, zoveel verschillende voorstellingen waren er te zien.

Wij speelden in een dansstudio. Een prachtige ruimte, maar geen theater, wat we voor deze mooie voorstelling wel graag wilden. Een lichte teleurstelling. Maar zoals altijd maken we van elke situatie iets moois. Dus namen we al onze techniek mee: dezelfde techniek die we gebruiken als we voorstellingen met Sam en Philine spelen in een gymzaal of speellokaal tijdens bijvoorbeeld de Kinderboekenweek. We toverden de ruimte om tot een intiem theater, deden een soundcheck, zorgden dat het licht werkte, en toen begon het grote wachten.

Zo’n presentatiedag is altijd spannend. Je vraagt je af of de boekers van theaters en cultuurpunten je wel weten te vinden. Of ze het leuk zullen vinden, want het is een superkritisch publiek. Of het wel goed gaat in een zaal vol volwassenen. Of ze überhaupt wel op deze voorstelling zitten te wachten. En heel praktisch: of ze het lokaal waarin wij speelden, wel weten te vinden. Maar al die vragen waren onnodig!

Iets later dan gepland zaten er wel 40 boekers in de zaal. We moesten zelfs extra stoelen neerzetten. Ze wilden onze voorstelling dolgraag zien. “Nu nog goed spelen,” dacht ik. De eerste vijf minuten was het even wennen. Zonder kinderen wordt er veel minder en vooral zachter gelachen. Maar ze lachten! Ze zaten er helemaal in. En ze deden zelfs mee tijdens de rap. Ja, echt, we kregen de handen in de lucht tijdens de rap over heimwee. “Dit gaat goed,” durfde ik voorzichtig te denken.

We speelden door en toen we afliepen en in het “huisje van oma” stonden, high-fivede ik Ben. “Dit was goed gegaan! Ze vonden het leuk.” We kregen een echt hard en lang applaus. We kwamen terug om te buigen, en het applaus bleef doorgaan. Wat een gevoel!

Tijdens de lunch mengden we ons tussen het publiek en spraken een aantal boekers. Ze waren allemaal enthousiast. Echt allemaal. En dat lokaal, dat eerder een lichte teleurstelling was, bleek een gouden zet. Iedereen had gezien dat we zelfs van de lelijkste gymzaal en het rommeligste speellokaal een mooi theatertje kunnen maken. Nu is het wachten op de boekingen. Wij hebben ons best gedaan, het belooft veel goeds… Spannend!

En…
Dit was nog maar één hoogtepunt van de start van 2025. Er ging ook nog een spiksplinternieuwe voorstelling voor het primair onderwijs in première: Ai, ai, ai. We speelden Help, ik ben de baas op het circuit van Zandvoort. En het thema van de Kinderboekenweek werd bekendgemaakt. Lees hier meer over het thema op onze nieuwspagina. Over deze andere hoogte punten lees je de komenden weken meer in de blogs die nog komen gaan. 2025 is in ieder geval heerlijk begonnen!

Esther is eigenaar van Op de eerste rij. Ze maakt, schrijft en speelt voorstellingen met Theatergroep Zwerm en is daarbij werkzaam als theaterdocent. Hier schrijft ze over het maken van nieuwe voorstellingen, het lesgeven en haar leven als werkende moeder.