Door: Anouk Briefjes

Of eerlijk gezegd we waren er bijna. Natuurlijk was ik blij met versoepelingen, maar ik dacht ook meteen dit gaat te snel. We worden te makkelijk weer in de omgang met elkaar. We vergeten belangrijke maatregelen zoals afstand houden. En dat is niet raar, dat is gewoon het natuurlijke gedrag van mensen. Bovendien is het nu een stuk lastiger om weer naar strengere regels te gaan.

Logisch dat mensen boos zijn, wantrouwend worden naar alles wat vanuit de overheid gecommuniceerd wordt.

Ik was zo blij dat ik eindelijk weer naar het theater kon. Ik heb genoten van de voorstelling “Van de Melkboer” van Theatergroep Lava. Wat heb ik heerlijk gelachen en eindelijk hoorde ik weer eens een live applaus. Wat had ik dat gemist.

Ook ben ik voor het eerst met mijn zoontje in een zwembad geweest. Ik dacht nog: Wat voelt dit raar om met zoveel mensen bij elkaar te zijn, zonder een mondkapje. Alsof ik iets illegaals aan het doen was. Mijn zoontje vond het zwemmen fantastisch. Wat had ik dit toch graag eerder met hem gedaan.

Ik hoop dat we niet te gretig met het loslaten van alle coronaregels zullen zijn. Dat we het nog even volhouden, totdat de besmettingen zijn verminderd en dat er genoeg mensen zijn ingeënt om mutaties en verdere verspreiding te voorkomen.

En dat valt of staat bij goede, eerlijke communicatie bij de overheid. Ze zouden eens een theaterles moeten volgen. Die zou ik best willen geven.

Hou vol deze zomer. We zijn er bijna, maar nog niet helemaal.