Mijn eerste keer

Door: Linda Verstraten

Het is vroeg. Het is heel vroeg. Het is 04:50 in de ochtend en de wekker gaat.

Bij de auditie kreeg ik de vraag: ben je een ochtendmens? Ik zie mijzelf als ochtendmens, maar 10 voor 5?! Mijn lichaam heeft geen tijd om stil te staan bij de vermoeidheid. Vandaag ga ik voor het eerst de voorstelling iSocial spelen op een middelbare school ergens in Drenthe en daar heb ik zin in!

De voorstelling iSocial gaat over het social media gedrag van kinderen op de middelbare school en alles wat daarbij komt kijken. Deze voorstelling wordt gespeeld door drie acteurs en vandaag mag ik met Tilly en Ben op pad. In de auto is iedereen verrassend wakker, maar ik verlang ontzettend naar een kop koffie. Ervaren Tilly heeft een thermoskan, die moet ik onthouden voor de volgende keer.

Aangekomen op de school van bestemming begint het toch een beetje te kriebelen. Zal ik de teksten goed kennen? Weet ik waar ik op en af moet? Is mijn telefoon (die ik tijdens de voorstelling veelvuldig moet gebruiken) genoeg opgeladen? Moet ik muziek aanzetten? Maar de meest spannende vraag is: Hoe gaan de leerlingen op mij reageren en hoe reageer ik op hen? Die laatste vraag probeerde ik vooraf te beantwoorden, maar dat kan niet. Hoe je reageert als je midden in die klas staat weet je niet. Dat is al moeilijk te voorspellen als je ervaren bent, maar nog lastiger als je nog heerlijk groen ben in het educatief theater. Met het advies van Tilly & Ben om goed te luisteren en open te staan ga ik de voorstelling in.

Wat een feest! Ik vond het zo leuk om te doen. De leerlingen deden ontzettend goed mee en reageerde op grapjes waarvan ik wist dat ze het leuk zouden vinden, maar ook op hele onverwachte momenten. En juist dat was heel verrassend en inspirerend. And guess what? Ik wist mijn teksten, mijn opkomsten, die telefoon kon nóg wel een voorstelling mee én ik hoefde helemaal geen muziek te regelen.

Na de voorstelling hebben we ook altijd een nagesprek. Hier behandelen we stellingen en vragen we de leerlingen actief mee te doen in het gesprek. Ik moet eerlijk bekennen, ik was hier een beetje huiverig voor. Ik dacht, die leerlingen hebben helemaal geen zin om nog na te praten, maar het tegendeel werd bewezen. Er werd flink mee gediscussieerd en goed gelachen.

In de auto terug heerst een rust, het is goed gegaan en het was bovenal heel leuk. Dus is een ijsje bij het tankstation meer dan verdiend. Al met al een heerlijke eerste keer, die smaakt naar meer!