Door: Esther Hulst

De dochter heeft haar eerste TikTok filmpje gemaakt. Nou ja, dat denkt ze. Ze is 5 jaar en mag van ons nog lang geen TikTok. Als je dit überhaupt al wilt voor je kind natuurlijk. Ze is 5…

Ik wist dat er een moment ging komen waarop ze ook social media zou willen, maar dat dit moment net na haar 5de verjaardag zou komen had ik echt nooit verwacht. Ze gaat naar de Vrije School en daar zijn ze op z’n minst terughoudend met schermen en sociale media. Ik dacht dus dat dit moment nog ver weg zou liggen… Helaas.

Ze kijkt wel af en toe YouTube (kids) en heeft blijkbaar vriendinnetjes die op TikTok zitten. En natuurlijk… in de hogere klassen houden ook Vrije School-ouders niet tegen dat hun kinderen net als alle kinderen op sociale media zitten. Dus op het schoolplein worden TikTok dansjes geoefend.

Zo kwam het dat ik afgelopen zondag de cameravrouw werd van een totaal door de dochter geregisseerde filmpje. Zij bepaalde waar ik moest staan/zitten wanneer de camera aan moest en vroeg of er ook een muziekje aan kon zoals bij de echte TikTok, zodat ze wist wanneer ze welke move moest doen.

Terwijl ik me verbaasde over alle aanwezige kennis over TikTok bij mijn 5 jarige dropje, moest ik ook nog goed opletten want deze regisseur/acteur/danser/artiest was veeleisend. Ik regelde al deze voorwaarden en het leverde een super schetig filmpje op. Maar wat doe je daar dan vervolgens mee?

Met Tg Zwerm heb ik menig ouderavond verzorgd over het onderwerp sociale media en internet, maar al die kennis leek verdwenen nu het om mijn eigen kind ging. Niet op de Socials, daarvoor is ze veel te klein, besloot ik. Maar wat dan wel? Helemaal niets was mijn eerste ingeving, maar helemaal niets is op de langere termijn totaal niet vol te houden. Dit is ook het advies dat we geven we aan ouders tijdens ouderavonden. Ik was er weer.

Op de socials doen we dus niet. Ik stuurde het filmpje naar de man met de vraag: “Wat moeten we hier nou weer mee?” Even snel overleg via de app, want we zijn het graag eens als het over de opvoeding van de dochter. Hij moest lachen of stuurde een lachende smiley.

“Wel opletten, Mama!” herinnerde de dochter mij aan mijn rol als cameravrouw. “Doe ik!” “Nee hoor Mama, je bent aan het appen. Zet je het straks op TikTok?” “Uhhh, nee liefje. Je mag geen TikTok!” “Waarom niet?” antwoordt de kleine artieste boos. “Omdat je nog te klein bent.” “Ik ben niet te klein! En hoe kan ik het dan delen?” Antwoordt een nu verontwaardigde, boze wegstampende kleine artieste. Oh nee!, denk ik. En daar is de man to the rescue. Hij schrijft: dan zet je het toch in de familie-app?. Wat een fantastisch idee. In de familie-app vertrouwen we iedereen en ik zet erbij dat ze het niet online mogen zetten. Top!

Ik maan de dochter naar me toe te komen, zodat ik haar kan uitleggen wat we bedacht hebben. “Ik zet het in de familie app!” “Yes, dat vind ik leuk Mama! Dank je! Nu moet je daar zitten en als ik omhoog kom moet je beginnen, oké?” En we kunnen weer verder met waar we mee bezig waren.

Ik haal stiekem opgelucht adem. We hebben voor nu een mooie middenweg gevonden. En nee, deze middenweg is niet waterdicht. Er kan altijd iets uitlekken of toch verder gedeeld worden. Daarom zorgen wij ervoor dat er niets beschamends wordt verstuurd, ook niet in de familie-app. Ze is 5 ik ben benieuwd welke hobbels er nog gaan komen…