Wij huren een huisje

Door: Tim Schuitvlot

Wij huren een huisje. En dat huisje heeft een keuken met een vaatwasser. En die vaatwasser is stuk. Een hele tijd al. Nu was de vaatwasser niet in zijn eentje kapot. Het plafond in de badkamer en een paar plinten in de woonkamer deden gezellig met hem mee, in de vorm van afbladderende verf en houtrot. Nu denkt u waarschijnlijk: ‘’Nou, dan neem je toch gewoon contact op met de huisbaas.’’. Daar begint nu precies het probleem. Is onze huisbaas zo’n verschrikkelijke man dan? Zeker niet. Het probleem ligt bij mij. Ik heb startangst. En startangst lijdt tot uitstel-eczeem. Ik begin er gewoon maar niet aan. Waarom niet? Fictieve redenen. In gedachten heb ik bijvoorbeeld al een gesprek gevoerd met de huisbaas die door de keuken buldert dat dit vaatwasmachine-debakel duidelijk mijn eigen schuld is en dat hijzelf als plint ook zou gaan rotten onder dergelijke omstandigheden, en dat er op de verf op het badkamerplafond niets valt aan te merken.

Ik zie nogal snel beren op de weg. Hele grote, bloeddorstige beren. En vaak zijn ze in een groep. Niet alleen bij rottende plinten of afbladderende verf hoor, bij alles. Het leren van teksten, het voorbereiden van lessen, zelfs bij het schrijven van deze blog. Voor ik begin schieten de rampscenario’s door mijn hoofd, en daarvan uitgaande is het over het algemeen beter dat ik ergens maar niet aan begin.

Nu weet ik ondertussen dat mijn fantasie soms wat op hol kan slaan en dat in de meeste gevallen “ergens aan beginnen” niet direct zal leiden tot de ondergang van de mensheid. Ik besluit toch maar een onderhoudsmail te sturen. Twee dagen later is de plint in de woonkamer vervangen. Komende week komt er een schilder voor de badkamer en voor de afwasmachine is al twee keer een meneer langs geweest die belt en onderhandeld met mannetjes uit het vaatwassercircuit. En dat allemaal zonder boze huisbaas.

De plint die geplaatst werd had een andere kleur dan de rest van de plinten in de woonkamer. Lelijk. Die moest geverfd worden. Ik voelde uitstel-eczeem opkomen. Ik bracht het verven al weer in verband met een eventuele ramp. Ik heb doorgezet. Alle plinten en kozijnen in de kamer zijn nu fris geschilderd. En de muur ook. En er zijn sierplintjes geplakt. En een schilderijtje opgehangen. En zelfs deze blog is geschreven. Als ik begonnen ben krijg ik ontzettende doe-drang. Het enige dat nu nog gedaan moet worden is de afwas. Daar kan ik nog wel even mee wachten. Eerst een kopje koffie. Dat lijkt me een goed begin.