Door: David Meijer

Om eerlijk te zijn… ik ben geen makkelijke slaper. Niet dat ik elke avond in bed lig te piekeren. Natuurlijk, dat gebeurt ook wel eens. Maar over het algemeen vind ik afscheid nemen van de dag gewoon heel erg moeilijk. Ik vind het leven allemaal veel te interessant en leuk. Er is zoveel om te doen en over na te denken. Zo verdwijn ik ’s avonds met regelmaat in de krochten van Youtube en volg ik de ene na de andere tutorial. Ik heb mezelf op deze manier al behoorlijk wat aangeleerd. Van foto-bewerken en het editten van films, tot het maken van een houten lounge bank en het straten van een tuin met een goede afwatering. Op andere avonden schrijf ik weer aan een voorstelling voor jongeren over pesten of een complete ceremonie voor een huwelijk in de vorm van een roast. En ja, dat was een specifieke vraag. En doe ik overdag dan niks? Jawel hoor, werken. Ik speel, schrijf en regisseer theatervoorstellingen. Ik geef theaterlessen. Ik ben artistiek en zakelijk leider van een theateropleiding voor jongeren. Ik acteer in filmpjes en commercials. En ik mag met regelmaat meedenken over nieuwe concepten voor creatieve bureau’s.

Om nog een keer eerlijk te zijn… het verschil tussen werken overdag en wat ik ’s avonds doe, is eigenlijk niet zo groot. De verbindende factor is natuurlijk creativiteit. En het ding is, de ideeën stoppen nooit. Er popt altijd wel een nieuwe op. Of is het popt up? Van ‘pop-up store’? Dat is trouwens best een leuke naam voor mijn zelfstandige onderneming, Pop Up Idee… Soms komen de ideeën op de meest onhandige momenten: in de auto, tijdens lesgeven of onder de douche. Dat gebeurt trouwens verrassend vaak. Misschien is het wel het geluid van het water en de ontspanning. Dat je even helemaal alleen bent… met al je ideeën. Een aantal jaren geleden belde ik nog wel eens collega’s in de late uurtjes om zo’n idee te delen. Maar dat vonden hun partners op een gegeven moment niet echt relaxt meer. Gelukkig heeft mijn telefoon een prima voicerecorder-app. Die staat inmiddels vol met melodielijntjes, grappen, korte rapteksten, dialogen, rare woorden, gedichtjes, film ideeën, nieuwe producten, reclame concepten, slogan’s, en radiotunes. Mocht ik ooit mijn telefoon kwijtraken en er bestaat opeens een food-truck met wereldgerechten in hartige ijshorentjes of Jaws de musical waarbij het publiek op een boot zit, dan heeft iemand mijn telefoon gevonden.
 


Als ik helemaal eerlijk ben… heb ik niet het meest makkelijke hoofd. Ik moet af en toe ook gewoon slapen. En gezond eten. Überhaupt eten. Daar gooit een goed idee nog wel eens roet in. Sporten en leuke dingen doen met mijn gezin. Op vakantie gaan en naar verjaardagen van vrienden. En wat het is, al deze dingen, leveren vaak ook weer nieuwe ideeën op. En dan sleur ik iedereen op zo’n verjaardag mee met zo’n gedachte kronkel. Daarom ben ik ook altijd de laatste die weggaat. Of eruit wordt gezet. Het houdt namelijk nooit op. Waar het voor de één moeite kost om iets te verzinnen, kost het voor mij moeite om het verzinnen te stoppen. Gelukkig heb ik daar inmiddels wel wat maniertjes en trucs voor gevonden. Je kan natuurlijk niet alles. En… voor mijn omgeving is het soms ook wel eens vermoeiend. 
 Maar echt eerlijk… het leukste is, om die ideeën uit te gaan voeren. Dat je iets hebt verzonnen, dat je dat dan gaan maken en dat het op een gegeven moment ‘echt’ is. In wat voor vorm dan ook. Van een klein ideetje tijdens het autorijden tot een staande ovatie in een theaterzaal. Van een gedachte flard onder de douche, tot een filmpje met meer dan honderdduizend views. Het is een gigantische kik en geeft enorm veel voldoening als het af is. Trotser op jezelf kan je dan eigenlijk niet zijn. En natuurlijk, niet alle ideeën slagen of zijn succesvol. Maar dat is het mooie van ideeën, er komt altijd wel een nieuwe. Je kan het altijd nog een keer proberen. En ik denk, dat eigenlijk iedereen vol ideeën zit. Zolang je creativiteit maar wordt aangesproken. Zo geef ik ook altijd les. De eigen ideeën van mijn leerlingen staan aan de basis van de uiteindelijke presentatie of voorstelling. Want mooier kan het toch niet. Dat het je allemaal zelf verzonnen hebt!



En weet je wat nou een goed idee zou zijn. Als er een bedrijf was in bijvoorbeeld cultuureducatie, waar de creativiteit van de leerlingen en hun eigenheid aan de basis staan. Dat leerlingen zelf de meeste invloed hebben op het eindresultaat. Dat ze altijd het gevoel hebben, dat wat ze staan te doen, van hen is. Dat ze het zelf hebben verzonnen en dat het hun eigen idee was. Daar zullen ze echt het meeste van genieten. Alsof ze bij hun eigen voorstelling op de eerste rij zitten. En dan noem je dat bedrijf ‘Op de eerste rij’.


Fuck….dat idee bestaat al.