Einde  |  14-4-2019

Door: Tim Schuitvlot - van den Hout

Regisseren is mijn lievelings. Vanuit niets iets maken. Dingen uitproberen, aanpassen, verbeteren en aan het eind komt alles samen. Maar regisseur zijn betekent ook dat aan het einde van een voorstelling je werk klaar is. En op de één of andere manier zijn regieprojecten altijd ineens afgelopen. Soms duurt zo’n project kort, soms wat langer, maar het eind is altijd plotseling.

Ik sta aan de bar met een biertje. Vier en een half jaar geleden ging ik voor het eerst op gesprek. Een collega had me voorgesteld bij de vereniging waar hij regisseerde en de verenig was nieuwsgierig. Ik was zenuwachtig. Een nieuwe uitdaging. Goed voorbereid ging ik het gesprek in. Dat ik wel ervaring had met regie, maar nog niet binnen een vereniging. En dat ik kon werken vanuit een bestaand stuk. Dat is open sta voor ideeën van de spelers, maar dat zeker ook zelf keuzes maak wanneer dat moet gebeuren. Een visie heb ik ook, maar er is ruimte voor invloeden van buitenaf. Na een uur stond ik weer buiten. Het was een prettig gesprek.

Een jaar geleden stond ik met de voorzitster van de vereniging te praten. Wat de bedoeling was voor volgend seizoen. Of we nog een jaar gingen samenwerken was mijn vraag. Het was mijn derde voorstelling geweest en dat is meestal het moment voor een nieuwe regisseur. Als het aan de vereniging lag gingen we nog een jaar verder. En als het aan mij lag eigenlijk ook.

Gisteravond. Na vier voorstellingen zat het erop. Vier in totaal, en vier van deze laatste reeks. We hadden de afspraak gemaakt om af te sluiten met een knaller, en dat is gelukt. Bij deze voorstelling viel alles samen. Er werdt goed gespeeld en het licht, decor en de kostuums maakten het plaatje compleet. Ik ben tevreden. Vier jaar is er toegewerkt naar dit moment. De dag die ik wist dat ging komen was eindelijk hier. En toch is het plotseling. Ik heb hier veel geleerd en de vereniging ook van mij. Op naar een nieuwe plek. Nieuwe spelers, andere stukken. Op naar een nieuw zenuwachtig gesprek. Op naar een nieuw plotseling eind. Proost.